21 JULI

‘Als we tijdens ons herstel na verloop van tijd in problemen raken, zijn we waarschijnlijk gestopt met iets te doen wat ons in eerdere fasen van ons herstel geholpen heeft.’

Basistekst, blz. 92

Overgave is alleen voor nieuwkomers, toch? Mis!

Wanneer we een tijdje herstellende zijn, geven sommigen van ons toe aan een houding die eigen is aan oudgedienden. We denken iets te weten over herstel, over God, over NA, over onszelf - en dat is op zich terecht. Het probleem is, dat we denken voldoende te weten en denken dat weten op zich voldoende is. Het komt er echter op aan dat we het geleerde in praktijk brengen nadat we het allemaal denken te weten.

Zelfgenoegzaamheid en eigenwaan kunnen ons diep in de problemen brengen. Wanneer we doorhebben dat het op eigen kracht ‘toepassen van de principes’ gewoon niet werkt, kunnen we iets doen wat voor ons in het begin werkte: overgave. Wanneer we merken dat we nog steeds machteloos zijn en ons leven opnieuw onhanteerbaar is, dan doen we er goed aan de zorg te zoeken van een Macht groter dan wijzelf. En als we ontdekken dat zelfheling toch niet zo helend is, dan dienen we ons voordeel te doen met 'de helende werking’ van de ene verslaafde die de andere helpt.’ 

ALLEEN VOOR VANDAAG

Ik heb begeleiding, steun en een Macht buiten mezelf nodig. Ik zal naar een bijeenkomst gaan, op een nieuwkomer afstappen, mijn sponsor bellen, tot mijn Hogere Macht bidden - ik zal iets doen waaruit blijkt ‘Ik geef me over’.