9 MEI

‘We gaan zitten met een schrijfblok, we vragen om leiding, pakken onze pen en beginnen te schrijven.’

Basistekst, Blz. 29

We zijn in de war of we hebben pijn. Onze sponsor zegt dan wel eens ‘schrijf erover.’ En hoewel we misschien een diepe zucht slaken als we ons schrijfblok tevoorschijn halen, weten wij dat het zal helpen. We zetten het allemaal op papier en zo geven we onszelf de kans om uit te zoeken wat ons dwarszit. Wij weten dat we door het op te schrijven tot de kern van onze verwardheid kunnen doordringen. Zo kunnen we de werkelijke oorzaak van onze pijn te weten komen.

Vooral wanneer we stappenwerk doen, kan schrijven de moeite waard zijn. Veel NA-leden houden een dagboek bij. Louter nadenken over de Stappen, hun betekenis overpeinzen en de werking ervan ontleden, is voor de meesten van ons niet voldoende. Er zit iets in de fysieke handeling van het opschrijven dat behulpzaam is bij het verankeren van de herstelprincipes in ons hoofd en hart.

Die eenvoudige handeling van het schrijven wordt rijkelijk beloond. Helderheid, opening van zaken die tot dusver in nevelen gehuld bleven, de stem van ons geweten: het zijn slechts enkele voorbeelden. Schrijven helpt ons om eerlijker te zijn naar onszelf. We gaan ervoor zitten, we brengen ons hoofd tot rust en we luisteren naar ons hart. Wat wij in de stilte horen, zijn de waarheden die we op papier zetten.

ALLEEN VOOR VANDAAG

Schrijven is tijdens mijn herstel een van de manieren om op zoek te gaan naar waarheid. Vandaag zal ik over mijn herstel schrijven.