20 NOVEMBER

‘We haalden nergens voldoening uit; we gingen op in een leeg en zinloos bestaan.’

Basistekst, Blz. 102

Tijdens onze actieve verslaving hebben we onszelf waarschijnlijk talloze keren toegewenst iemand anders te zijn, iemand met een mooie auto of een groot huis, een betere baan of aantrekkelijkere partner. Kortom, we zouden willen ruilen met iemand die alles had wat wij niet hadden. We konden ons nauwelijks voorstellen dat iemand er slechter aan toe kon zijn dan wij. Dat geeft wel aan hoe wanhopig wij waren.

Tijdens ons herstel kan onze afgunst op een ander vlak de kop op steken. We blijven onze binnenkant vergelijken met de buitenkant van anderen en wij hebben het gevoel dat we nog steeds van alles tekortkomen. Zo kunnen we onszelf voorhouden dat op een bijeenkomst iedereen, van nieuwkomer tot oudgediende, beter uit zijn woorden komt dan wij. Misschien denken we dat het programma van anderen stukken beter is dan het onze; zij hebben immers een groter huis, een betere auto, meer geld en wat al niet meer.

Dankzij onze Twaalf Stappen maken we een herstelproces door. In dit proces maken afgunst en een lage zelfwaardering plaats voor spirituele voldoening en een diep gevoel van waardering voor wat wij wel hebben. Wij ervaren dat we voor geen goud met wie dan ook zouden willen ruilen. Wij hebben in onszelf iets ontdekt wat van onschatbare waarde is. 

ALLEEN VOOR VANDAAG

Er is in mijn leven veel om dankbaar voor te zijn. De spirituele voldoening die ik tijdens mijn herstel heb gevonden, zal ik koesteren.