9 NOVEMBER

‘Het gaat om wat wij doen. De uitkomst laten wij over aan onze Hogere Macht.’

Basistekst, Blz. 105

Op een bijeenkomst wordt er wel eens een oud gezegde aangehaald: ‘Als je God aan het lachen wilt maken, maak dan plannen!’ Het is een grappige vondst waar we gewoonlijk om moeten lachen. Maar het lachen zou ons weleens kunnen vergaan als wij stilstaan bij onze eigen, zorgvuldig uitgedachte plannen. Zijn onze plannen dan ook gedoemd om te mislukken? Als wij bezig zijn met iets groots te organiseren – een bruiloft, terug naar school of een andere loopbaan – dan kunnen we ons afvragen of ons plan wel strookt met de plannen van onze Hogere Macht. Wij kunnen daardoor zo van slag raken, dat we er in het vervolg maar helemaal van afzien om plannen te maken.

Maar één ding staat vast. Wij zullen nooit echt weten of het plan dat onze Hogere Macht met ons leven heeft, eens en voor altijd vastligt. De meesten van ons hebben wel een mening over lot en lotsbestemming. Maar hoe wij daar ook over denken, het is en blijft onze eigen verantwoordelijkheid om het leven te omarmen en plannen te maken voor de toekomst. Als wij nalaten verantwoordelijkheid te nemen voor ons leven, dan stellen we ook een plan op. We plannen in dat geval een leeg en saai bestaan.

Tijdens ons herstel bedenken we plannen, geen resultaten. We zullen nooit te weten komen of het huwelijk, de opleiding of de nieuwe baan goed zullen uitpakken, tenzij we de uitdaging gewoon aangaan. Wij doen gewoonweg ons best om tot een goede afweging te komen, die we vervolgens bespreken met onze sponsor. We bidden, we raadplegen alle informatie die voorhanden is en we maken naar ons beste kunnen een redelijk plan. Voor het overige vertrouwen wij op de liefdevolle zorg van God, zoals wij God zien, in de wetenschap dat wij verantwoordelijk hebben gehandeld. 

ALLEEN VOOR VANDAAG

Ik zal plannen maken en geen resultaten plannen. Ik zal vertrouwen op de liefdevolle zorg van mijn Hogere Macht.